Ամանորի ավանդույթները Հռոմում Le tradizioni di Capodanno a Roma

Ամանորը Հռոմում համարվում է ամենասպասված և ամենախոշոր տոներից մեկը։ Հռոմեացիները այս տոնը կոչում են Capodanno, ինչը նշանակում է «Նոր տարվա սկիզբ»։ Քաղաքը դեռ դեկտեմբերի վերջին լցվում է տոնական լույսերով, զարդարված փողոցներով ու ամանորյա շուկաներով։ Հատկապես գեղեցիկ են Piazza Venezia-ն, Piazza Navona-ն և Via del Corso-ն, որտեղ ամեն օր անցկացվում են տոնական միջոցառումներ։

Հռոմում Ամանորի գիշերը նշվում է մեծ համերգներով և հրավառություններով։ Ամենահայտնի միջոցառումը տեղի է ունենում Circo Massimo-ում, որտեղ հազարավոր մարդիկ միասին դիմավորում են Նոր տարին։ Իտալացիները հավատում են, որ Ամանորի գիշերը պետք է անցկացնել ուրախ ու ժպտերես, որպեսզի ամբողջ տարին լինի հաջող ու դրական։ Տանը նրանք հաճախ հագնում են կարմիր գույնի ներքնաշոր, որը բերում է բախտ և հաջողություն։

Տոնական սեղանը Հռոմում առանձնանում է յուրահատուկ ուտեստներով։ Ամենակարևորը cotechino con lenticchie ուտեստն է՝ խոզի երշիկը ոսպի հետ։ Ոսպը խորհրդանշում է հարստություն և առատություն, ուստի այն պարտադիր է Ամանորի գիշերին։ Բացի դրանից պատրաստում են լազանյա, կաննելոնի, թխած գառան միս, ինչպես նաև քաղցր panettone կամ pandoro։ Նոր տարին նրանք դիմավորում են փրփրուն գինով՝ spumante-ով կամ prosecco-ով։

Այս ամենը ստեղծում է ջերմ և տոնական մթնոլորտ․ Հռոմում Ամանորը ոչ միայն ուրախության, այլ նաև ընտանիքի, ավանդույթների և համերի տոն է։

Il Capodanno a Roma è considerato una delle feste più attese e più grandi dell’anno. I romani chiamano questa festa Capodanno, che significa “l’inizio del nuovo anno”. Già verso la fine di dicembre la città si riempie di luci festive, strade decorate e mercatini natalizi. Sono particolarmente suggestive Piazza Venezia, Piazza Navona e Via del Corso, dove ogni giorno si svolgono vari eventi festivi.

La notte di Capodanno a Roma viene celebrata con grandi concerti e fuochi d’artificio. L’evento più famoso si svolge al Circo Massimo, dove migliaia di persone accolgono insieme il nuovo anno. Gli italiani credono che la notte di Capodanno debba essere vissuta con gioia e buonumore affinché tutto l’anno sia fortunato e positivo. A casa spesso indossano biancheria intima rossa, che secondo la tradizione porta fortuna.

La tavola festiva a Roma è ricca di piatti tradizionali. Il più importante è cotechino con le lenticchie, ovvero salsiccia di maiale servita con lenticchie. Le lenticchie simboleggiano ricchezza e abbondanza, quindi sono indispensabili la notte di Capodanno. Inoltre, si preparano lasagne, cannelloni, agnello arrosto, e come dolce non mancano il panettone o il pandoro. Il nuovo anno viene accolto con vino spumante come spumante o prosecco.

Tutto ciò crea un’atmosfera calda e festosa: a Roma il Capodanno è non solo una festa di gioia, ma anche una celebrazione della famiglia, delle tradizioni e dei sapori.

Բրեստ-Լիտովսկի պայմանագիր 1918 թ

Բրեստ-Լիտովսկի պայմանագիր 1918, խաղաղության պայմանագիր ՌՍՖՍՀ-ի և Քառյակ դաշինքի երկրների միջև, որն ապահովեց Խորհրդային Ռուսաստանի ելքը Առաջին համաշխարհային պատերազմից։ Ստորագրվել է մարտի 3-ին Բրեստ-Լիտովսկում (այժմ՝ Բրեստ, Բելառուս)։

Կնքման նախապատմություն

Բրեստի խաղաղության պայմանագրի ստորագրմանը նախորդել են ՌՍՖՍՀ Ժողովրդական կոմիսարների խորհրդի անհաջող փորձերը (ձեռնարկվել է 1917 թվականի հոկտեմբեր/նոյեմբերից՝ իրականացնելու Խաղաղության մասին հրամանագիրը)՝ համոզելու Անտանտի երկրներին խաղաղության բանակցություններ վարել Գերմանիայի և նրա դաշնակիցների հետ։ «Համընդհանուր ժողովրդավարական խաղաղության» ծրագրերի ձախողումը քննարկում է առաջացրել ՌՍԴԲԿ (բ) ղեկավարությունում։ Վ.Ի.Լենինը և նրա կողմնակիցները պահանջում էին անհապաղ առանձին խաղաղություն կնքել Քառյակ դաշինքի երկրների հետ՝ մատնանշելով բանակի և թիկունքի փլուզումը, կարճ ժամանակում նոր հեղափոխական բանակ ստեղծելու անհնարինությունը և հեղափոխության մերձավորությունը։ Արևմտյան Եվրոպայի երկրները։ «Ձախ կոմունիստները» (Ն. Ի. Բուխարին, Կ. Բ. Ռադեկ և ուրիշներ) անընդունելի համարեցին «իմպերիալիստական ​​պետությունների» հետ հաշտություն կնքելը և պահանջում էին պատերազմի շարունակություն (նույնիսկ Ռուսաստանում խորհրդային իշխանության անկման գնով)։

Առանձին բանակցությունների առաջընթաց

1917 թվականի նոյեմբերի 20-ին (դեկտեմբերի 3) ՌՍՖՍՀ-ն սկսեց առանձին բանակցություններ [սկզբում զինադադարի մասին; դեկտեմբերի 2-ին (15)] Քառյակ դաշինքի երկրների հետ Բրեստ-Լիտովսկում, որտեղ գտնվում էր գերմանական արևելյան ճակատի գլխավոր հրամանատարի շտաբը.

Քառյակ դաշինքի կողմից բանակցություններում առաջատար դերը խաղաց Գերմանիան։ Խորհրդային պատվիրակությունը ՌՍԴԲԿ(բ) Կենտկոմի անդամ Ա.Ա.Իոֆեի գլխավորությամբ առաջարկեց խաղաղություն՝ առանց անեքսիաների և հատուցումների, որին սկզբում աջակցում էին Քառյակ դաշինքի երկրները։

Սակայն 1918 թվականի հունվարի 5-ին (18) Անտանտի երկրների կողմից բանակցություններին մասնակցելու հերթական մերժումից հետո գերմանական պատվիրակությունը պահանջեց ճանաչել Գերմանիայի իրավունքը՝ գրավելու Լեհաստանի, Բալթյան երկրների և Բելառուսի մի մասը (ընդհանուր տարածքը 150 հազ. կմ2); Գերմանիան Բրեստ-Լիտովսկից հարավ սահմանի հարցը բաց թողեց մինչև Ուկրաինայի Կենտրոնական Ռադայի հետ բանակցությունները։

Այս պայմաններն ակտիվացրեցին քննարկումը ՌՍԴԲԿ(բ) Կենտկոմում։ Հունվարի 11-ին (24) իր նիստում որոշվեց հետաձգել բանակցությունները, դրանք պետք է վարեր խորհրդային պատվիրակության նոր ղեկավար Լ.Դ.Տրոցկին, մինչև գերմանական կողմը վերջնագիր չներկայացնի։ Միևնույն ժամանակ հունվարի 27–28–ին (փետրվարի 9–10) իրավիճակը բանակցություններում սրվեց, և Տրոցկին հունվարի 28–ին (փետրվարի 10–ին) միաժամանակ հայտարարեց պատերազմի ավարտի և խաղաղության հաստատումից և զորացրումներից հրաժարվելու մասին։ բանակը (նա կարծում էր, որ դա կօգնի հասկանալ, թե «նրանք կկարողանա՞ն արդյոք… գերմանացիները հարձակվելու են հեղափոխության վրա, որը կհայտարարի պատերազմի ավարտը»):

Փետրվարի 18-ին գերմանական և ավստրիական զորքերը հարձակման անցան ամբողջ ճակատով, փետրվարի 19-ին Ժողովրդական կոմիսարների խորհուրդը դիմեց Գերմանիայի կառավարությանը անհապաղ խաղաղություն հաստատելու համաձայնության հայտարարությամբ: Փետրվարի 22-ին Ժողովրդական կոմիսարների խորհուրդը հրապարակեց «Սոցիալիստական ​​հայրենիքը վտանգի տակ է» դեկրետ-բողոքը, և սկսվեց բանվորա-գյուղացիական կարմիր բանակի ձևավորումը։

Փետրվարի 23-ին Գերմանիայի կառավարությունը խաղաղության նոր ու ավելի բարդ պայմաններ է ներկայացրել։ Դրանք ընդունվել են նույն օրը ՌՍԴԲԿ(բ) Կենտկոմի նիստում Վ.Ի.Լենինի ճնշման ներքո (նա հայտարարել է, որ հակառակ դեպքում կհրաժարվի Կենտկոմից և Ժողովրդական կոմիսարների խորհրդի նախագահի պաշտոնից) .

Պայմանագրի ստորագրումը և դրա պայմանները

Մարտի 3-ին խաղաղություն ստորագրվեց ՌԽՖՍՀ նոր պատվիրակության կողմից՝ Գ. Յա. Սոկոլնիկովի գլխավորությամբ (պատվիրակության անդամներն էին քարտուղար Լ. Մ. Կարախան, արտաքին գործերի ժողովրդական կոմիսարի օգնական Գ. Վ. Չիչերինը, Ներքին գործերի ժողովրդական կոմիսար Գ. Ի. Պետրովսկին) և ներկայացուցիչներ։ Չորս երկրների միության՝ Գերմանական կայսրության արտաքին գործերի պետական ​​քարտուղար, փաստացի գաղտնի խորհրդական Ռ. ֆոն Կյուլմանը, բանագնաց և լիազոր նախարար Ֆ. ֆոն Ռոզենբերգը, գեներալ-մայոր Մ. Հոֆմանը, կապիտան 1-ին աստիճանի Վ. Հորնը (Գերմանիա); Ավստրո-Հունգարիայի արտաքին գործերի նախարար կոմս Օ. Չերնինը, արտակարգ և լիազոր դեսպան, գաղտնի խորհրդական Կ. Մերեյ ֆոն Կապոս-Մերեն (Ավստրիա-Հունգարիա); Վիեննայում Բուլղարիայի արտակարգ դեսպանորդ և լիազոր նախարար Ա. Տոշև, Բուլղարիայի Գլխավոր շտաբի գնդապետ և կայսր Վիլհելմ II-ի ռազմական հանձնակատար, ադյուտանտ Պ. Գանչև, առաքելության առաջին քարտուղար Տ. Անաստասով (Բուլղարիա); Մեծ վեզիր I. Հակկի փաշա, ֆելդմարշալ Զեքի փաշա (Օսմանյան կայսրություն): մարտի 15-ին այն վավերացվել է Սովետների համառուսաստանյան արտահերթ 4-րդ համագումարով։ Բրեստի խաղաղության պայմանագրի պայմաններով ՌՍՖՍՀ-ն պարտավոր էր. դուրս բերել զորքերը Ֆինլանդիայից և Ուկրաինայից, ճանաչել Ուկրաինայի Ժողովրդական Հանրապետությունը (նրա ղեկավարությունը փետրվարին դիմել է Գերմանիային և Ավստրո-Հունգարիային՝ ռազմական օգնության խնդրանքով) որպես անկախ պետություն (Գերմանիայի ազդեցության գոտին ընդգրկում է մոտ 1 մլն կմ2 տարածք՝ բնակչությունը ավելի քան 50 միլիոն մարդ); Օսմանյան կայսրությանը փոխանցել Արդահան, Բաթում և Կարս քաղաքներն իրենց շրջաններով. ընդունել առևտրի ռեժիմը Գերմանիայի հետ, որը անբարենպաստ է Ռուսաստանի համար. զորացրել բանակը, նավատորմը դուրս բերել ռուսական նավահանգիստներ կամ զինաթափել. Գերմանիային փոխհատուցում վճարել (օգոստոսի 27-ի լրացուցիչ պայմանագրով՝ 6 մլրդ մարկ)։ Ի նշան Բրեստ-Լիտովսկի պայմանագրի դեմ բողոքի՝ ձախ սոցիալիստ-հեղափոխականները լքեցին Ժողովրդական կոմիսարների խորհուրդը։ Չեղարկվել է ՌՍՖՍՀ-ի կողմից 1918 թվականի նոյեմբերի 13-ին՝ Գերմանիայում 1918 թվականի Նոյեմբերյան հեղափոխության հետ կապված։